డబ్బు పెట్టుబడి వలయం
1. మొదటి దశ- డబ్బు - సరుకు
పెట్టుబడి
దారుడు కొత్త సరుకుని ఉత్పత్తి చెయ్యడానికి,
కొంత డబ్బుని సరుకులుగా మారుస్తాడు: అవి
1. శ్రమ
పదార్ధాలు 2. శ్రమ
సాధనాలు.
రెండూ కలిస్తే ఉత్పత్తి సాధనాలు.
ఇవి లేకుంటే కొత్త సరుకు ఉత్పత్తి సాధ్యం కాదు. కాబట్టి అతను సరుకుల మార్కెట్ కి వెళ్ళి కొంత డబ్బుతో ఉత్పత్తిసాధనాల్ని కొంటాడు. అవి ఉన్నా కూడా, శ్రమశక్తి లేకపోయినట్లయితే, ఉత్పత్తి మొదలుకాదు. కాబట్టి అతను శ్రామిక మార్కెట్ కి వెళ్ళి, మరి కొంత డబ్బుతో శ్రమశక్తిని కొంటాడు.
శ్రమశక్తిని శ్ర.శ అనీ, ఉత్పత్తి సాధనాల్ని ఉ.సా అనీ, కొనాల్సిన సరుకుల మొత్తాన్ని స అనీ అందాం. ఇప్పుడు
స= శ్ర.శ+ ఉ.సా
శ్రమశక్తీ – ఉత్పత్తి సాధనాలూ
ఇక్కడ డబ్బు రెండు భాగాలుగా
విడివడుతుంది. ఒక భాగం శ్రమశక్తిని కొనడానికి. మరొక భాగం ఉత్పత్తి సాధనాల్ని
కొనడానికి. వీటి మార్కెట్లు వేరు వేరుగా ఉంటాయి. ఒకటి సరుకుల మార్కెట్.
రెండోది శ్రామిక మార్కెట్. శ్రమశక్తీ సరుకే, ఉత్పత్తిసాధనాలూ
సరుకులే. అయితే శ్రమశక్తి అన్ని ఇతర సరుకులకంటే భిన్నమైనది. కారణం విలువని
ఉత్పత్తిచేసే సరుకు ఇదొక్కటే. మరే ఇతర సరుకూ విలువని సృజించలేదు. కాబట్టి శ్రమశక్తీ, ఉత్పత్తిసాధనలూ
గుణాత్మకంగా భిన్నమైనవి. ఈ సరుకుల గుణాత్మక విభజన
పక్కనే, వాటి పరిమాణాత్మక సంబంధం కూడా ఉంటుంది.
పరిమాణాత్మక సంబంధం
శ్రామికునికి శ్రమశక్తి విలువ వేతన
రూపంలో ముడుతుంది. ఇన్నిగంటల శ్రమకి ఇంత వేతనం అని. ఒప్పందంలో ఉన్న శ్రమమొత్తంలో
అదనపుశ్రమ కూడా కలిసి ఉంటుంది. ఉదాహరణకి రోజు శ్రమశక్తి విలువ రూ. 400 అనుకుందాం. ఈ వేతనం ఒప్పందం
ప్రకారం 10 గంటల శ్రమ ధర. అయితే
ఆ మొత్తం వేతనాన్ని
ఉత్పత్తిచెయ్యడానికి 5 గంటల శ్రమ చాలు. అంటే, ఆ వేతనం 5 గంటల శ్రమ ఉత్పాదితానికి సమానం. మిగిలిన 5 గంటలు చేసే శ్రమ
అదనపు శ్రమ. అటువంటి
ఒప్పందం 50 మంది పనివాళ్ళతో
జరిగితే, వాళ్ళంతా కలిసి
రోజులో 500 గంటలు శ్రమ చేస్తారు.
అందులో సగం అంటే 250
గంటలు
అదనపు శ్రమ. కొనాల్సిన
ఉత్పత్తిసాధనాలు ఈ మొత్తం శ్రమని వినియోగించుకోవడానికి అవసరమైనంత పరిమాణంలో
ఉండాలి. 250 పనిగంటలకే కాక, 500 గంటలకు
సరిపోయేటన్ని ఉత్పత్తిసాధనాల్ని కొనాల్సి ఉంటుంది.
కాబట్టి డ-స, గుణాత్మక సంబంధాన్నే, కాక పరిమాణాత్మక
సంబంధాన్ని కూడా వ్యక్తం చేస్తుంది. ఈ పరిమాణాత్మక సంబంధం
మొదట్లోనే నిర్ణయమవుతుంది - కార్మికులు చెయ్యాల్సిన అదనపు శ్రమ పరిమాణం దీన్ని
నిర్ణయిస్తుంది.
ఉదాహరణకి ఒక నూలుమిల్లులో 50 మంది
కార్మికులున్నారు. వాళ్ళ మొత్తం వారం వేతనం రు. 25,000. వీళ్ళ 3000 గంటల వారం శ్రమ నూలులోకి మారాలంటే రు.3,00,000 ఉత్పత్తి సాధనాలకు ఖర్చు చెయ్యాలి. ఆ 3000 గంటల్లో 1500 గంటలు అదనపు శ్రమ. అదనపు శ్రమ పెరిగితే
ఉత్పత్తిసాధనాలకయ్యే డబ్బు భాగం పెరుగుతుంది. అదనపుశ్రమ 500 గంటలు పెరిగి 2000 గంటలయితే, ఆ 500 గంటలకు సరిపడా అంటే
ఉత్పత్తిసాధనాల ఖర్చు 50,000 పెరుగుతుంది. కాబట్టి అదనపు శ్రమ
ఎంత అనేదే, పరిమాణాత్మక
సంబంధాన్ని నిర్ణయిస్తుంది. పెట్టుబడిదారీ ఉత్పత్తికి, పరిమాణాత్మక సంబంధమే
అత్యంత లాక్షణికమైనది.
శ్రమ పరిమాణానికి, ఉత్పత్తిసాధనాల
పరిమాణం సరిగ్గా సరిపోవాలి. అవి ఏమేరకు తగ్గితే, అదనపు శ్రమ ఆ మేరకు వృధా అవుతుంది. దాన్ని
వినియోగించుకునే పెట్టుబడిదారుడి హక్కు వ్యర్ధం అవుతుంది. ఉత్పత్తిసాధనాల పరిమాణం ఎక్కువగా
ఉంటే, శ్రమ సరిపోదు. అవి కొత్త సరుకులుగా
మారవు.
ఉత్పత్తిలో
చేరవు. వృధాగా పడుంటాయి.
ఉత్పాదక పెట్టుబడి
డ-స చర్య పూర్తయ్యే సరికి, ఉత్పత్తిలో పెట్టే
అంశాల విలువని మించిన విలువగల వస్తువుల్ని తయారు చేయగల అంశాలు అతని స్వాధీనంలో
ఉంటాయి. అవి అదనపు విలువతో కూడి ఉన్నవి. అతను డబ్బు రూపంలో అడ్వాన్స్ పెట్టిన
విలువ ఇప్పుడు అదనపువిలువని పుట్టించే అవతారం ఎత్తింది - సరుకుల రూపంలోనే.
క్లుప్తంగా, ఇక్కడ విలువ ఉత్పాదక పెట్టుబడి రూపంలో ఉంది. అంటే, విలువనీ అదనపు
విలువనీ సృజించే అంశం ఉన్న ఉత్పాదక పెట్టుబడి రూపం. ఈ రూపంలో ఉన్న పెట్టుబడిని ఉ.పె అందాం.
ఇప్పుడు ఉ.పె విలువ, శ్ర.శ + ఉ.సా విలువకు సమానం.
శ్రమశక్తికీ,
ఉత్పత్తి సాధనాలకీ మారకం అయిన
డబ్బు విలువకు సమానం. ఉ.పె ఎంత విలువో, డబ్బు అంతే విలువ. తేడా
అల్లా అది ఉండే రూపంలోనే. అది డబ్బు రూపంలో ఉండే పెట్టుబడి విలువ - డబ్బు పెట్టుబడి.
డ-స లేక దాని సాధారణ రూపమైన డ-స –( శ్ర.శ +ఉ.సా) కొనుగోళ్ళ మొత్తం,
సాధారణ సరుకుల చలామణీ చర్య అనేది - పెట్టుబడి
స్వతంత్ర వలయంలో ఒక దశ. అదే సమయంలో పెట్టుబడి విలువ, డబ్బు రూపం నించి ఉత్పాదక రూపానికి
పరివర్తన చెందడం. ఇంకా క్లుప్తంగా: డబ్బు పెట్టుబడి ఉత్పాదక పెట్టుబడిలోకి
పరివర్తన చెందడం.
డబ్బు పెట్టుబడి చేసే పనులు
పెట్టుబడి మొదట డబ్బు పెట్టుబడి రూపంలో
వస్తుంది. ఆ రూపంలో
అది డబ్బు చేసే పనులు చేస్తుంది:
1. సార్వత్రిక కొనుగోలు సాధనంగా
పనిచేస్తుంది. అంటే,
ఏ సరుకుతోనైనా మారకం అవుతుంది.
2. సార్వత్రిక చెల్లింపు సాధనంగా
పనిచేస్తుంది. శ్రమశక్తి కొనబడినప్పటికీ, వినియోగమయ్యేదాకా చెల్లించబడదు.
మార్కెట్లో సరుకు రెడీగా లేనప్పుడు, ఆర్డర్ పెట్టాల్సివస్తే, డబ్బు
చెల్లింపుసాధనంగా పనిచేస్తుంది. ఈ శక్తి వచ్చింది డబ్బు పెట్టుబడి
పెట్టుబడి అయినందువల్ల కాదు. అది డబ్బు అయినందువల్ల. మరొకవైపు డబ్బురూపంలో
పెట్టుబడి విలువ, డబ్బు చేసే చర్యలు
మాత్రమే చేస్తుంది తప్ప మరే ఇతర విధులూ నెరవేర్చజాలదు.
మరైతే, డబ్బు చర్యల్ని పెట్టుబడి చర్యలుగా చేసేది ఏమిటి?
పెట్టుబడి చలనంలో ఆచర్యలు పోషించే
నిర్దిష్ట పాత్ర;
ఆకారణంగా
ఈ చర్యలు జరిగేదశకి,పెట్టుబడి
వలయపు ఇతర దశలతో ఉండే పరస్పర సంబంధం కూడా. ఉదాహరణగా ప్రస్తుత విషయాన్నే
తీసుకుందాం. ఇక్కడ డబ్బు సరుకుల్లోకి మార్చబడింది. ఆ సరుకులన్నీ కలిసి
ఉత్పాదకపెట్టుబడి యొక్క భౌతిక రూపానికి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తాయి.ఈ భౌతిక రూపం ఆ సరికే పెట్టుబడిదారీ
ఉత్పత్తి ప్రక్రియ ఫలితాన్ని గుప్తంగా, అంతర్గతంగా
ఇముడ్చుకొని ఉంటుంది.
డబ్బు పెట్టుబడి చలామణీ
డబ్బు పెట్టుబడిగా వ్యవహరించే
డబ్బులో ఒక భాగం చేసే చర్యలో,
పెట్టుబడిదారీ స్వభావాన్ని పోగొట్టుకుంటుంది. కాని దాని డబ్బు
స్వభావాన్ని నిలబెట్టుకుంటుంది. డబ్బు పెట్టుబడి చలామణీ రెండుగా
విడిపోతుంది:
1. ఉత్పత్తిసాధనాల కొనుగోలు – ‘డ - ఉ.సా’
2. శ్రమశక్తి కొనుగోలు - ‘డ - శ్ర.శ’
ఈ రెండో ప్రక్రియని
దానికదిగా పరిశీలిద్దాం.
శ్రమశక్తి కొనుగోలు
డ - శ్ర.శ, శ్రమశక్తిని పెట్టుబడిదారుడు కొనడం. అది శ్రమశక్తి ఓనర్ అయిన కార్మికుడు తన శ్రమ శక్తిని అమ్మడం కూడా. ఇక్కడ మనం శ్రమ అనవచ్చు. ఎందుకంటే ఇక్కడ మనం వేతన రూపాన్ని తీసుకున్నాం కనుక. కొన్న పెట్టుబడి దారుడికి డ-శ్ర.శ. శ్రమశక్తి కొనుగోలు. అదే చర్య అమ్మిన కార్మికుడికి శ్ర.శ-డ. శ్రమశక్తి అమ్మకం. కార్మికునికి సంబంధించి, తన శ్రమశక్తి అమ్మకం తన సరుకు చలమణీ యొక్క మొదటి దశ లేక మొదటి పరివర్తన. అమ్మిన కార్మికునికి తన సరుకు డబ్బురూపం లోకి మారింది. ఆవిధంగా పొందిన డబ్బుని అతను క్రమంగా తన అవసరాలకోసం, వాడుకునే వస్తువులు కొనడం కోసం ఖర్చు పెట్టుకుంటాడు. అందువల్ల, అతని సరుకు పూర్తి చలామణీ ఇలా కనబడుతుంది: శ్ర.శ-డ-స. అంటే మొదటిది శ్ర.శ-డ (=స-డ) గానూ, రెండోది డ - స గానూ అగపడుతుంది. అందువల్ల, ఇది సరుకుల సరళ చలామణీ యొక్క సాధారణ రూపం స-డ-స. ఈ సందర్భంలో డబ్బు తాత్కాలిక చలామణీ సాధనం, కేవలం సరుకులు ఒకదానితో మరొకటి మారకమయ్యేందుకు మధ్యవర్తి మాత్రమే.
ఉత్పాదక పెట్టుబడి గురించీ, డబ్బు పెట్టుబడి
గురించీ చర్చించాక మార్క్స్ డబ్బు పెట్టుబడి ఉత్పాదక పెట్టుబడిగా పరివర్తన చెందడం
గురించి చెబుతాడు.
విలువ పెరగడానికి సంబంధించిన మేరకు, డ-శ్ర.శ ప్రధాన చర్య; డ-ఉ.సా దానికి
అనుబంధ చర్య.
డబ్బు పెట్టుబడి ఉత్పాదక పెట్టుబడిగా
పరివర్తన చెందడానికి డబ్బు - శ్రమశక్తి చర్య లాక్షణికమయినది. ఎందు కంటే, డబ్బు రూపంలో అడ్వాన్స్ చెయ్యబడిన విలువ పెట్టుబడిలోకి, అదనపువిలువని
ఉత్పత్తిచేసే విలువలోకి వాస్తవంగా మారడానికి, ఆ చర్య అనివార్య షరతు.
డబ్బు - ఉత్పత్తిసాధనాలు చర్య మొదటి
చర్యలో (డ-శ్ర.శ) కొన్న శ్రమ మొత్తాన్ని వినియోగించుకోడానికి అవసరం. ఈ విషయాన్ని
మొదటి సంపుటి,
2 వ
భాగంలో 'డబ్బు పెట్టుబడి అవడం' అనే శీర్షిక కింద ఈ
కోణాన్నించి చర్చించాము.
ఇప్పుడు అదే విషయాన్ని మరొక కోణం నించి
పరిశీలించాల్సి ఉంది. పెట్టుబడి తన్నుతాను వ్యక్తంచేసుకునే రూపం అయిన డబ్బు
రూపానికి సంబంధించిన కోణాన్నించి చూడాలి.
శ్రమశక్తి కొనుగోలు ఒప్పందంలో ఒక షరతు
డబ్బు పెట్టుబడిలోకి
రూపాంతరం చెందడానికి డ- స చర్య లాక్షణికమైనది అని గ్రహించాం. అది పెట్టుబడిదారీ
ఉత్పత్తి విధానానికి లక్షణం గా పరిగణించబడుతూ ఉంది. కాని దానికి చెప్పే కారణాలు
తప్పు. మార్క్స్ మొదట కరెక్టయిన కారణాలేవో చెబుతాడు.
శ్రమశక్తి కొనుగోలుకు
సంబంధించి ఒక ఒప్పందం ఉంటుంది.
సాధారణంగా డ-శ్ర పెట్టుబడిదారీ ఉత్పత్తి విధానానికి లక్షణంగా పరిగణించబడుతుంది. అందుకు కారణం పైన చెప్పింది కాదు - శ్రమశక్తి కొనుగోలు ఒప్పందంలో ఒక షరతు ఉంటుంది. శ్రమశక్తి ధరని, అంటే వేతనాన్ని భర్తీ చెయ్యడానికి సరిపోయే శ్రమకన్నా, ఎక్కువ శ్రమ చెయ్యాలన్నదే ఆ షరతు. అయితే, పెట్టుబడిదారీ ఉత్పత్తి విధానానికి డ-శ్ర.శ ని లక్షణంగా పరిగణించడానికి కారణం ఒప్పందంలో ఉండే ఆ షరతు కాదు. ఎందుకంటే ,అదనపు శ్రమని అర్పించడం అనేది మదుపు పెట్టిన విలువ పెట్టుబడి అవడానికి మౌలిక షరతు.
మరేది?
అందుకు భిన్నంగా, అది అలా
పరిగణించబడడానికి కారణం దాని రూపం. ఎందుకంటే, వేతన రూపంలో డబ్బు శ్రమని కొంటుంది
గనక. ఈ విషయం డబ్బు వ్యవస్థకి లాక్షణిక చిహ్నంగా తీసుకోబడుతుంది.
విశిష్ట లక్షణంగా తీసుకోబడుతున్నది, ఆ రూపం యొక్క
అసంబద్ధత కాదు. అందుకు భిన్నంగా, ఆ అసంబద్ధతని అసలు
పట్టించుకోవడం లేదు. అసలీ
అసంబద్ధత ఎక్కడ ఉంది? విలువని
సృజించే అంశం అయిన శ్రమ దానికదిగా విలువని కలిగి ఉండదు అనే వాస్తవంలో ఉంది. అందువల్ల ఒక
నిర్దిష్ట పరిమాణంలో ఉన్న శ్రమ ఏ విలువనూ కలిగి ఉండదు; ఆ విలువ వ్యక్తమయ్యే
ధర దానికి ఉండదు. డబ్బులో
దానికి సమానకమైన నిర్దిష్ట పరిమాణం అంటూ ఉండదు. వేతనాలు ఒక ప్రచ్చన్న
రూపం అని మనకు తెలుసు. ఆ రూపంలో ఒక రోజు శ్రమశక్తి
ధర, ఒక రోజులో
ఆ శ్రమశక్తి సమర్పించే శ్రమ ధరగా కనబడుతుంది. ఆ విధంగా ఆ శ్రమశక్తి 6 గంటల శ్రమలో
ఉత్పత్తి చేసిన విలువ,
12 గంటల శ్రమశక్తి చర్య విలువగా, అంటే
శ్రమ విలువగా వ్యక్తీకరించబడుతుంది.
డ-స చర్య డబ్బు వ్యవస్థ అనబడే దానికి
విశిష్ట లక్షణంగా,
దాని
ప్రధాన చిహ్నంగా పరిగణించబడుతున్నది. ఎందువల్లనంటే: అక్కడ శ్రమ దాని సొంతదారుని
సరుకుగానూ, డబ్బు దాన్ని
కొనేదిగానూ అగపడుతుంది- వేరే మాటల్లో, డబ్బు సంబంధం మూలంగా(అంటే మానవ చర్య
కొనుగోలు అమ్మకం మూలంగా) అన్నమాట.
అయితే అప్పటికి చాలా కాలం
ముందే, డబ్బు డబ్బు పెట్టుబడిగా పరివర్తన చెందకుండానే, ఆర్థిక వ్యవస్థ
సాధారణ స్వభావంలో ఏ మార్పూ లేకుండానే, డబ్బు ‘సేవల’ కొనుగోలుదారుగా వచ్చింది.
డబ్బు ఏ రకం సరుకుల్లోకి మారిందనే దానితో, ఆ డబ్బుకి సంబంధం ఉండదు. అది అన్నిసరుకులకీ సార్వత్రిక సమానకం. ఆ సరుకులు ఆసరికే తమ ధరల ద్వారా ఈ
విషయాల్ని తెలుపుతాయి:
1. అవి కొంత డబ్బుకి భావాత్మకంగా
ప్రాతినిధ్యం వహిస్తాయి;
2. అవి డబ్బులోకి మారాలని ఆశిస్తాయి;
3. డబ్బుతో వాటి చోటు మారే వరకూ వాటి
ఓనర్లకి ఉపయోగపువిలువలుగా మారే రూపం పొందవు.
మొదట శ్రమశక్తి తన ఓనర్ సరుకుగా
మార్కెట్లో దిగి, దాని అమ్మకం శ్రమకి చెల్లింపు అనే
రూపం - వేతన రూపం - తీసుకుందంటే, దాని కొనుగోలూ, అమ్మకమూ ఏ ఇతర సరుకు కొనుగోలూ అమ్మకమూ
వంటిదే. అందులో ఆశ్చర్య పోవాల్సింది ఏదీ లేదు. ఇక్కడ విశేష విషయం: శ్రమశక్తి అనే
సరుకు కొనదగినదిగా ఉండడం కాదు, శ్రమ శక్తి
సరుకు అవడం.
డబ్బు పెట్టుబడిని ఉత్పాదక పెట్టుబడిలోకి మార్చడం. డ-స(శ్ర.శ+ఉ.సా) చర్య ద్వారా పెట్టుబడిదారుడు ఉత్పత్తికి సంబంధించిన భౌతికాంశాలనూ, మానవ అంశాలనూ కలుపుతాడు. తొలిసారి డబ్బు ఉత్పాదక పెట్టుబడిలోకి మార్చడానికి అతను మొదట ఉత్పత్తి సాధనాల్ని - భవనాలూ, యంత్రాలూ మొదలైనవాటిని- కొనాలి. శ్రమశక్తిని జోడించాలంటే ముందుగా అతనికి ఉత్పత్తిసాధనాలు ఉండాలి. ఎందుకంటే, తను చెప్పినట్లు శ్రమశక్తి వ్యవహరించాలంటే, శ్రమశక్తిని జోడించడానికి ఉత్పత్తిసాధనాలు అతనిదగ్గర ఉండి తీరాలి.
పెట్టుబడి దారుడు విషయాన్ని చెప్పడం అలా ఉంటుంది.
కార్మికుని వైపునించి: తన శ్రమశక్తిని
అమ్మి, ఉత్పత్తి సాధనాలతో దాన్ని
కలిపితేనే గాని, అతని శ్రమశక్తి
ఉత్పాదకంగా వినియోగం కాదు. అందువల్ల, అమ్మకముందు శ్రమశక్తి ఉనికిలో ఉంటుంది
కాని, ఉత్పత్తిసాధనాలనుండి
విడిగా ఉంటుంది. అలా విడిగా ఉన్నప్పుడు శ్రమశక్తి సొంతదారునికి ఉపయోగపు విలువల
ఉత్పత్తికి ఉపయోగపడదు, అతను
అమ్మి బతకగలిగే సరుకుల ఉత్పత్తిలోనూ
వినియోగమవదు. అయితే శ్రమశక్తి అమ్ముడయిన ఫలితంగా, అది ఉత్పత్తిసాధనాలతో కలిసిన క్షణం
నించీ, కొన్నవాని ఉత్పాదక
పెట్టుబడిలో భాగం అవుతుంది - ఉత్పత్తి సాధనాలలాగే.
డ-స చర్యలో డబ్బు ఓనరు
కొనేవాడుగానూ, శ్రమశక్తి ఓనరు
అమ్మేవాడుగానూ సంబంధంలోకొస్తారు. ఈ సందర్భంలో వాళ్ళు
కేవలం డబ్బు సంబంధంలోకి మాత్రమే ప్రవేశిస్తారు. అయినాగాని, కొనేవాడు మొదటినించీ ఉత్పత్తిసాధనాల ఓనర్ హోదాలో కనబడతాడు. ఆ
ఉత్పత్తిసాధనాలే శ్రమశక్తి ఓనర్, తన శ్రమశక్తిని
ఉత్పత్తిలో వ్యయం చెయ్యడానికి భౌతిక పరిస్థితులు. అయితే అవి మరొకరి
ఆస్తిగా, శ్రమశక్తి ఓనర్ కి ఎదురుగా ఉంటాయి.
వేరొకవైపు, శ్రమని అమ్మినవాడు, ఆ శ్రమని కొన్నవాని దైన, అంటే మరొకరి శ్రమశక్తిగా ఎదుర్కుంటాడు - ఈ మరొకరి
శ్రమశక్తి వాస్తవంగా ఉత్పాదక పెట్టుబడి అవడానికి, కొన్నవాడి అదుపాజ్ఞలలో ఉండేట్లు మలచబడాలి. అతని
పెట్టుబడిలో ఐక్యం చెయ్యబడాలి. కొనేవాడూ, అమ్మేవాడూ ఇక్కడ
ఎదురెదురుగా ఉంటారు. ఇక్కడే పెట్టుబడిదారుడికీ, వేతన శ్రామికుడికీ
మధ్య వర్గసంబంధం ఉంటుంది. ఈ సంబంధం వీళ్ళిరువురూ
ఒకరికెదురుగా మరొకరు నిలబడ్డ క్షణం
నించే ఉనికిలో ఉంటుంది అనుకోవాలి. ఈ చర్య కొన్నవాడి
వైపునించి డ-శ్ర.శ, అమ్మినవాని వైపునించి శ్ర.శ-డ. అది
ఒక అమ్మకమూ, ఒక కొనుగోలూ - డబ్బు సంబంధం. అయితే ఆ
అమ్మకం, కొనుగోలులో కొన్నవాడు పెట్టుబడిదారుడుగానూ, అమ్మినవాడు
వేతన కార్మికుడుగానూ ఉండే సంబంధం అది.
ఈ సంబంధం ఎలా ఉత్పన్నం అవుతుంది?
శ్రమశక్తి చర్య చెయ్యడానికి అవసరమైన
పరిస్థితులు - జీవనాధార సాధనాలూ, ఉత్పత్తిసాధనాలూ -
శ్రమశక్తి ఓనర్ నించి వేరుపడి ఉండడం వల్ల. అవి వేరొకరి అంటే కొన్నవారి ఆస్తి అయి
ఉండడం వల్ల.
కాబట్టి కొనే వానిగా - అమ్మేవానిగా
వాళ్ళ సంబంధానికి పెట్టుబడిదారుడు - కార్మికుడు
అనే సంబంధం ముందుగా అవసరం. చలామణీ రంగంలో, మార్కెట్లో ఎదురుపడేది కేవలం కొనేవాడూ అమ్మేవాడూ మాత్రమే
కాదు, పెట్టుబడి దారుడు కొనేవాడుగానూ, కార్మికుడు అమ్మేవాడుగానూ ఒకరికొకరు ఎదురుపడతారు. ఈ వేర్పాటుకి మూలం
ఏమిటి అనే దాంతో ఇక్కడ మనకి ప్రమేయం లేదు.
సరుకు-శ్రమశక్తి చర్య జరిగిందంటేనే, ఈ వేర్పాటు అప్పటికే
ఉనికిలో ఉన్నట్లు. ఇక్కడ ముఖ్యవిషయం ఏమంటే: డ-శ్ర డబ్బు పెట్టుబడి చర్యగా
కనబడుతుందంటే, అది
డబ్బు ప్రయోజనమున్న మనిషి పనికి / సేవకి చెల్లింపు
సాధనంగా కాదు; అంటే, చెల్లింపు సాధనంగా
డబ్బు చర్య వల్ల కానేకాదు.
మరైతే, డబ్బు ఈ విధంగా ఖర్చు
చెయ్యడం ఎందువల్ల సాధ్యమవుతుంది?
ఎందువల్లనంటే:
1.శ్రమశక్తి ఉత్పత్తిసాధనాల నుంచి వేరుపడిపోయి ఉండడం వల్ల, శ్రమశక్తిని ఉత్పత్తిచేసే జీవనాధార సాధనాల నుంచి సైతం వేరుపడిపోయి ఉండడం వల్ల.
2. ఈ వేర్పాటు
పోవాలంటే, ఉత్పత్తి సాధనాల ఓనర్ కి శ్రమశక్తి
అమ్ముడు పోవడం, తప్ప మరో మార్గం లేకపోవడం
3. శ్రమశక్తి చర్య
కొనేవాడికి కూడా అవసరం కావడం. కారణం
శ్రమశక్తి చర్య దాని సొంత ధరను పునరుత్పత్తి చెయ్యడానికి అవసరమైన
పరిమాణానికి పరిమితమై ఉండకపోవడం. ఈ అదనం మీద అతనికి ఆసక్తి ఉండడం.
ఉత్పత్తి ప్రక్రియలో పెట్టుబడి సంబంధం
చలామణీ చర్యలో వాళ్ళ వర్గసంబంధంలో, వాళ్ళిద్దరూ
ఆమ్మేవాడుగా కొనేవాడుగా ఎదురుపడే భిన్నమైన మౌలిక ఆర్ధిక పరిస్థితుల్లో
స్వాభావికంగా ఉంటుంది. ఈ సంబంధాన్ని
ఏర్పాటు చేసేది, దాని స్వభావరీత్యా డబ్బు కాదు; ఈ సంబంధం ఉండడమే కేవల
డబ్బు చర్యని పెట్టుబడి చర్యలోకి మారడానికి అనుమతిస్తుంది.
పొరపాటు సిద్ధాంతాలు
డబ్బు పెట్టుబడి గురించి వాడుకలో
2
పొరపాటు సిద్ధాంతాలు నడుస్తున్నాయి. అవి రెండూ
ఒకదానికొకటి సంబంధంలో ఉన్నవే. వాటిని మార్క్స్ ఎత్తి చూపుతాడు, విమర్శిస్తాడు.
మొదటిది: డబ్బుపెట్టుబడి
హోదాలో, పెట్టుబడి విలువ చేసే చర్యలు దాని డబ్బు రూపం వల్లనే
చెయ్యగలుగుతాయి. అయితే ఆచర్యలు దాని పెట్టుబడి స్వభావం నుంచి రాబడతారు.
ఇది తప్పు. ఆచర్యలు పెట్టుబడి విలువ యొక్క డబ్బు రూపం నుండి, డబ్బుగా
దాని అగపడే రూపం నుండి మాత్రమే వస్తాయి.
రెండవది: దానికి భిన్నంగా, డబ్బు
చర్య యొక్క ప్రత్యేక సారం అదేసమయంలో పెట్టుబడి చర్యని
చేస్తుంది. అయితే ఆసారానికి మూలం డబ్బు స్వభావం
అనుకుంటారు. ఇక్కడ డబ్బుని, పెట్టుబడితో గందరగోళ పరుస్తారు. డబ్బు విధి అదేసమయంలో పెట్టుబడి విధిగా చేస్తుంది.
అలా చేసే డబ్బు విధి యొక్క నిర్దిష్ట సారాన్ని డబ్బు స్వభావం వల్ల
అనుకుంటారు. ఇక్కడ డబ్బుని పెట్టుబడితో గందరగోళ పరుస్తున్నారు. అసలు విషయం ఏమంటే, ఈ విధి కొన్ని సామాజిక పరిస్థితుల్ని
ముందుగా ఉన్నట్లు భావిస్తుంది. ఆపరిస్థితులు ఎలాంటివంటే:డ-శ్ర చర్య సూచించే
పరిస్థితులవంటివి. ఆపరిస్థితులు కేవల సరుకుల చలామణీలోనూ, దానికి అనుగుణమైన డబ్బు చలామణీలోనూ
ఉండనే ఉండవు.
ఉదాహరణ
బానిసల్ని అమ్మడం కొనడం కూడా సరుకుల్ని
అమ్మడమూ, కొనడమే. అయితే బానిస
వ్యవస్థ లేనిదే, డబ్బు బానిసల్ని కొనజాలదు. మరొకవైపు, కేవలం డబ్బు ఉన్నంతమాత్రాన్నేబానిస వ్యవస్థ ఏర్పడదు. గందరగోళం లేకుండా ఉండడానికి ఇదొక ఉదాహరణ: డబ్బు
బానిసల్ని కొంటుంది, కాని
డబ్బు బానిసల్ని కొనాలంటే ముందుగా బానిసవ్యవస్థ స్థిరపడి ఉండాలి.
సొంత శ్రమశక్తి అమ్మకం (సొంత శ్రమ అమ్మకం రూపంలో/ వేతన రూపంలో) ఏదో అడపాదడపా జరిగే విషయంగా కాక, సరుకుల ఉత్పత్తికి సామాజికంగా నిర్ణయాత్మకమైన ముందు షరతు అయినప్పుడు, డబ్బు పెట్టుబడి సామాజిక స్థాయిలో డ-స ( శ్ర.శ +ఉ.సా) చర్య చెయ్యవలసి వస్తుంది. ఈవాస్తవం అర్ధం: శ్రమశక్తితో ఉత్పత్తిసాధనాలకున్న వెనకటి సంబంధాన్ని తెంచివేసే, చారిత్రక ప్రక్రియలు జరిగిపోయాయి. ఆప్రక్రియల ఫలితం: శ్రామిక ప్రజలు ఉత్పత్తిసాధనాలు లేనివాళ్ళు అయ్యారు. అందువల్ల శ్రామికులు కానివాళ్ళతో, ఉత్పత్తిసాధనాల ఓనర్లతో ముఖాముఖిగా నిలిచారు. వెనకటి సంబంధం, అది రద్దవక ముందు ఉన్న రూపం ఏదైనా మనకు అవసరం లేదు. శ్రామికుడు ఇతర ఉత్పత్తి సాధనాలతో పాటు తానూ ఒక ఉత్పత్తి సాధనం అయిన రూపం అయినా; అతను ఆ ఉత్పత్తిసాధనాల ఓనర్ అయిన రూపం అయినా. అది మనకి అనవసరం.
1.
ఉత్పత్తి సాధనాల నించి సజీవ
శ్రమశక్తి వేరుపడడం,
అంతకంతకూ భారీ స్థాయిలో జరగడం.
2.
సరుకుల చలామణీ, దానివల్ల సరుకుల ఉత్పత్తీ పెట్టుబడిదారీ
విధానానికి ముందే ఒక మేరకు అభివృద్ధి చెంది ఉండడం, సరుకుల ఉత్పత్తి పెట్టుబడిదారీ విధానం పునాది
మీదే ప్రబలరూపంగా అవడం.
ఈ వాదనలకు ఉదాహరణగా రష్యా భూయజమానుల్ని
గురించి చెబుతాడు మార్క్స్.
రైతుల విముక్తి అనబడే దాని అనంతరం, భూస్వాములు ఇప్పుడు
అర్ధబానిసలతో కాకుండా, వేతన
కార్మికులతో సేద్యం చేస్తున్నారు. వాళ్ళిప్పుడు రెండు కొరవల గురించి ఫిర్యాదులు చెస్తున్నారు:
1.డబ్బు పెట్టుబడి కొరత. పంట అమ్మక ముందే, శ్రామికులకి గణనీయమైన
మొత్తంలో వేతనం చెల్లించాల్సి ఉంటుంది.
ఇందుకు కావలసిన డబ్బు సరఫరా రెడీగా లేదు. కొరత ఉంది. పెట్టుబడిదారీ పునాది మీద
ఉత్పత్తి నిర్వహించాలంటే, వేతనాలు
చెల్లించడానికి పెట్టుబడి డబ్బురూపంలో నిరంతరం అందుబాటులో ఉండాలి.
అయితే భూస్వాములు వర్రీ కానక్కరలేదు.
వేచి ఉండే వారికి, అంతా సమకూరుతుంది.
కాలక్రమంలో, తగిన సమయంలో
పారిశ్రామిక పెట్టుబడిదారుడికి అతని సొంత డబ్బే కాక ఇతరుల డబ్బు కూడా అందుబాటులోకి
వస్తుంది.
2. శ్రామికుల కొరత. ఇది మరీ ముఖ్యమైన
ఫిర్యాదు: డబ్బు ఉన్నప్పటికీ, తగినంతమంది
శ్రామికుల దొరకడం లేదు. దీనికి కారణం ఏమంటే: గ్రామ కమ్యూనిటీలో
ఉమ్మడి యాజమాన్యం ఉన్నందువల్ల, రష్యా
వ్యవసాయ శ్రామికుడు ఉత్పత్తిసాధనాలనుంచి పూర్తిగా వేరుపడి పోలేదు. అందువల్ల అతను
పూర్తి అర్ధంలో స్వతంత్ర వేతన కార్మికుడు కాడు. అయితే అటువంటి
స్వతంత్ర వేతనకార్మికులు సామాజిక స్థాయిలో (సమాజం
అంతటా) ఉండడం డ-స చర్యకి, డబ్బు
సరుకుల్లోకి మారే చర్యకి తప్పనిసరి షరతు. ఇది నెరవేరనిదే డ-స చర్య, డబ్బు పెట్టుబడి
ఉత్పాదక పెట్టుబడిగా మారే రూపం తీసుకోదు. కాబట్టి డబ్బు పెట్టుబడి వలయం యొక్క ఫార్ములా : డ - స....ఉ.పె ....స' - డ' అని ప్రత్యేకించి చెప్పాల్సిన పని లేదు.
ఈ ఫార్ములా అప్పటికే బాగా అభివృద్ధి చెందిన పెట్టుబడిదారీ ఉత్పత్తి పునాదిమీద
మాత్రమే ననేది స్వయం స్పష్టమే. ఎందువల్లంటే, అది సమాజం అంతటా వేతన కార్మికులు
సరిపోయే సంఖ్యలో అందుబాటులో ఉన్నట్లు ముందుగా ఊహిస్తుంది. మనం ఇంతకు ముందే చూసినట్లు, పెట్టుబడిదారీ
ఉత్పత్తి సరుకుల్నీ, అదనపు
విలువనీ ఉత్పత్తి చేస్తుంది. అంతేకాదు, వేతన కార్మికుల వర్గాన్ని అంతకంతకూ
ఎక్కువయ్యే స్థాయిలో పునరుత్పత్తి చేస్తుంది; ప్రత్యక్ష ఉత్పత్తిదారుల్లో అధిక
సంఖ్యాకుల్ని వేతనకార్మికులుగా మారుస్తుంది.
డ - స....ఉ.పె ....స' - డ' కి వేతనకార్మికుల
వర్గం నిరంతరాయంగా అందుబాటులో ఉండడం అనేది మొదటి షరతు. కనుక ఆ సూత్రం ఉత్పాదకపెట్టుబడి రూపంలో పెట్టుబడి ఆసరికే ఉన్నట్లు. అందువల్ల, ఉత్పాదక పెట్టుబడి
వలయం రూపం అంతర్గతంగా ఉన్నట్లు.
వచ్చే పోస్ట్: రెండో దశ – ఉత్పాదకపెట్టుబడి చర్య
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి